Znowu wiersze

***

Zapalają się jasne krajobrazy

Giną w ciemnym tłumie myśli

Wypełniających głowy bezmyślnych rogaczy

Słowa wpadają nagle jakby niechcący

W wir codziennych

Zdarzeń

A świt wstaje jak senna nimfa

Płacząca nad niechcianym pejzażem

Co za skandal

Komputer nie chce robić tego co ja chcę

Tak dalej być nie może

Chciałabym wrócić tam

Gdzie nikt nie pyta dlaczego

Chciałabym być tam gdzie nie ma pytań

I odpowiedzi

Gdzie cały świat ogranicza się do jestem

Lub też jesteśmy

A może krajobraz jest wszystkim

Wszystkim i niczym

Może być może

Może nie tylko tak

Jest boli

Może nie tylko tak jest śmierć

Może nie tylko tam jest wszystkim

Śmierć

A może to śmierć


***

Zakończył się dzień

Dzień jak co dzień

Deszcz za oknem stuka w szybę

A może to też był dobry dzień

A może ja lubi deszcz

Raczej lubi deszcz

Chyba tak

A ja

Co ja

Ja lubię deszcz

Za oknem pada

Piszę list

Lubię pisać listy

Najbardziej lubię kiedy listy piszą się same

***

Wysmukłe palce kobiet

Przesuwają paciorki wieczności

W cieniu kościołów

Czy osiągnę kiedyś prostotę

Ciosanego piaskowca

Z którego zbudowany jest

Klasztorny mur