***
Jabłonie
Obsypane śniegiem –
- jakże daleko stąd!
***
Jest cisza
Jest cisza
Jest cisza
A w ciszy zmęczenie usypia
Zmienia się punkt widzenia
Odchodzi w ciemność zwykła codzienna otępiałość
I barwy ścinają krew
***
Jestem kobietą bez przeszłości
Żyję tu i teraz
Nie interesują mnie starożytne rady Irlandii
Czy jakiekolwiek inne
Jestem kobietą bez przeszłości
I bez przyszłości
Nie wiem kim jestem
Kim byłam
Kim będę
Wciąż jestem
Zaskorupiała w teraźniejszości
Skupiona na własnym ja
Trzepoczącym czarnymi skrzydłami
Wewnątrz ciała
Jestem kobietą
I czuję wewnętrzny ogień
Pulsujący w ciemnościach
Wśród czarnych trzepoczących skrzydeł
Gdy patrzy na mnie mężczyzna
Mężczyźni mają przeszłość
Trzymają się kurczowo przodków
Domów rodzinnych
Heraldycznych przynależności
Pielęgnują stare tradycje
Uświęcone wiekami i pokoleniami
Mężczyźni mają przyszłość
Codziennie walczą o lepsze stanowiska
Domy
Samochody
Myślą o dzieciach
O ich przyszłości
Ich domach
Ich samochodach
Jestem kobietą
Bez przeszłości
Nie modlę się
Nie myślę
Nie jestem
Wiszę zawieszona
W bezmiarze wszechświata
Krążę wokół własnego ja
Wokół słów wypowiadanych na co dzień
I od święta
Żyję
